İstanbul’da gün ağarırken Betül, Taipei’deki günlük hayatının öğleden sonraki akışına devam ediyor oluyor.
2015’te Hisar’dan mezun olduktan sonra üniversiteye devam etmeden önce bir yıllık Rotary Gençlik Değişim Programı’na katılarak Yeni Taipei Şehri’ne gitme kararı alan mezunumuz Betül Özer ile söyleşi yaptık.
Hisar: Bu kararı almanda ön plana çıkan neden neydi? Oldukça cesur bir karar.
Betül: Hisar’dan mezun olurken, Amerika’daki üniversitelere kabul aldım. Üniversiteye başlamadan önce bir yıl ara verip farklı bir deneyim yaşamak istedim. Önceki mezunlarımızdan Şili’ye giden Aras Fanusçu bir söyleşide gelip bize bu programı anlatmıştı. Değişim programı gündeme geldiğinde bana sunulan ülkeler arasında Tayvan, Brezilya ve Meksika’dan daha ilgi çekici ve farklı geldi. Doğu Asya’ya daha önce gitmiştim, karar verirsem bu da üçüncü gidişim olacaktı.
Hisar: Aile ve okul hayatını Tayvan’da nasıl sürdürüyorsun?
Betül: Burada bir yıl içinde üç farklı ailede kalıyorsunuz ve her 3 veya 4 ayda bir yeni aileye geçiyorsunuz. Ailelerin bir çoğunun çocukları da değişim öğrencisi. Şimdi yanlarında kaldığım ailenin kızları da değişim öğrencisiymiş ve evlerine her yıl öğrenci kabul ediyorlar.
Şu anda gittiğim okulda ise, lise ikinci sınıftayım. Tayvan’da lise üç sene ancak son sene sadece sınavlara girip üniversiteye hazırlanıyorlar. Okul deneyimi yaşamak için en uygun sınıf lise ikinci sınıf olacaktı. Sınıf arkadaşlarım bana ‘yaşlı’ diyorlar çünkü onlardan üç yaş büyüğüm. Buradaki okulum devlet okulu; dersler aynı olmasına rağmen devlet okulları özel okullardan daha iyi. Okul her sabah 7:30’da başlıyor. Ben 17:00’de çıkıyorum ama 21:00’e kadar okulda kalanlar var. Eğer sınıf öğretmeniniz okul sonrası kalmanızı isterse kalmak zorundasınız. Benim bulunduğum bölgede toplam 80 değişim öğrencisi var, diğer 7 bölgeye yerleşmiş yaklaşık aynı sayıda öğrenci olduğunu sanıyorum. Okulumda bir değişim programı öğrencisi daha var. Türkiye’de ise 3 bölgede öğrenci yerleşimi yapılıyor. Öğrenciler çok farklı ülkelerden gelmişler: Brezilya, Meksika, Kore, Türkiye, Danimarka, Amerika, Venezuela, Almanya, İsviçre, Avusturalya, Kanada, Ekvator, Fransa, Hindistan, Japonya, İtalya, Litvanya, Tayland, Peru. Bana programa katılırken ikinci bir yabancı dil daha öğrenmem gerektiği söylendi. Türkiye’de bir sene boyunca Japonca öğrendim. Şimdi ise okul müdürünün Çince derslerine katılıyorum. Buraya geldiğimde ikinci yabancı dil dersi olarak Korece’ye başladım ancak Çincemi zorladığı için bu derslere artık girmiyorum.
Hisar: Aynı program çerçevesinde Türkiye’ye gelen Cameron Neader da İstanbul’da senin ailenin yanında değişim öğrencisi olarak kalıyor ve Hisar’a devam ediyor. Onunla iletişimde misiniz?
Betül: Evet. Cameron İstanbul’daki 20 değişim öğrencisinden biri. Türkiye’ye toplam 50 öğrenci gelmiş. Cameron bundan önceki sene Danimarka’da yaşamış. Amerika, Wisconsin’li. Bütün son sınıf öğrencileriyle son derece iyi kaynaşmış. Hisar’ın ona yaratıcı olmayı öğrettiğini söylüyor. Sanat derslerine giriyor, edebiyat derslerinde Türkçe şiir sunumları yapıyor, piyano çalıyor, hatta yılsonu konserinde şarkı söyleyecek. Her gün Göktürk’ten toplu taşımayla şehir içinde yeni bir semte gidip orayı keşfetmeye çalışıyor. Bu sene sonunda Wisconsin’e dönüp üniversiteye devam edecek.
Hisar: Hayat nasıl geçiyor? Tayvan’da hoşuna giden şeyler neler?
Betül: Tayvan’da halk çok dostça. Burada nereye giderseniz gidin kendinizi güvende hissediyorsunuz. Yemeklerini, okulumu ve çevremi seviyorum. Onlarla gezilere, kampa gidiyorum. İnsanların İngilizce konuşamamaları işime yarıyor, böylece ben Çincemi ilerletme fırsatını yakalıyorum. İlk geldiğimde herkes önce ‘merhaba’ diyor ve fotoğrafımı çekip kaçıyorlardı. Saçlarımın kıvırcık olmasına şaşırıyorlar, gelip dokunmak istiyorlardı. Yabancıları önce tanıyıp sonra dost oluyorlar. Bir de, masa adabı çok değişik. Örneğin tavuğu yedikten sonra kemik parçalarını sofraya tükürerek çıkarıyorsunuz.
Hisar: Oranın eğitim sistemiyle ilgili neler söyleyebilirsin?
Betül: Buradaki sistem ezbere dayalı. Bunun hoşuma gittiğini söyleyemem. İngilizce sınavlar dilbilgisi odaklı. Bir yıl içerisinde 10 branş dersi alıyorsunuz. İngilizce dersleri de Çince yapılıyor.
Hisar: Tayvan’daki bir yılının tavsiye edebileceğin, güzel bir deneyim olduğunu düşünüyor musun?
Betül: Bu değişim programına katıldığım için mutluyum. Farklı bir kültürde yaşamak size yeni bir bakış açısı kazandırıyor. Farklı biri oluyorsunuz. Gittiğiniz her yere daha kolay uyum sağlayabiliyorsunuz. İnsanları daha iyi anlayabiliyor, daha açık fikirli ve olgun oluyorsunuz.
Hisar: Gelecekle ilgili planlarında bir değişiklik var mı?
Betül: Türkiye’ye dönmeme 3 ay kaldı. Üniversite başvurularımı burada tekrar yaptım ve kabullerimi de bu sene tekrar aldım. Kabul aldığım okullar hemen hemen aynı diyebilirim. Hala Amerika’ya gidip, animasyon okumak istiyorum. Gelecek sene Ringling College of Art and Design’a başlayacağım. Bundan sonra sanki nereye gidersem gideyim mutlu olurmuşum gibi hissediyorum.
Hisar: Bu güzel söyleşi ve paylaşımların için teşekkür ediyoruz. Eğitim hayatının devamında yaşayacağın tecrübelerini Hisar Ailesi olarak duymayı heyecanla bekliyor olacağız.
Betül’ün çizimlerinden birkaç örnek:
